24 listopada 2014r. uczniowie z klasy IIb, IIIa i IIIb uczestniczyli w wycieczce do  Bochni. Odbyły tam niezwykłą podróż w czasie. Dzięki niespotykanej w skali światowej Podziemnej Ekspozycji Multimedialnej zwiedzanie miało charakter podróży przez historię soli, która rozpoczyna się w epoce panowania księcia Bolesława Wstydliwego i księżnej Kingi. Hologramy i wspaniała pani przewodnik nie pozwalały na nudę. Materiały filmowe wyświetlane na wkomponowanych w naturalną solną scenerię holoekranach stwarzały wrażenie, jakby normalne życie kopalni toczyło się tuż obok zwiedzających. Na trasie przygotowano także słuchowiska przestrzenne, animacje oraz interaktywne prezentacje, ukazujące rozwój techniki górniczej na przestrzeni wieków.

Dużą atrakcją był zjazd szybem górniczym pod ziemię, jazda podziemną kolejką, zabawy na boisku 250 metrów pod ziemią, zjazd ze 140 metrowej zjeżdżalni czy spotkanie z górnikiem. Poznając najstarsze i najpiękniejsze zakątki kopalni dzieci wzięły także udział w zajęciach rekreacyjno-sportowych i plastycznych. Wycieczka ta z pewnością na długo pozostanie w ich pamięci.

Barbara Tabor

Małgorzata Knapik

W piątek 5 grudnia dzieci z grupy Krasnali od samego rana nasłuchiwały dźwięku dzwonka św. Mikołaja. Wizyta Mikołaja to jeden z najbardziej oczekiwanych dni w roku. Mimo braku śniegu Mikołaj nie zawiódł dzieci i nie kazał zbyt długo na siebie czekać, pojawił się z wielkim czerwonym workiem w którym znajdowały się prezenty dla każdego dziecka.
Wszystkie bardzo przeżywały to spotkanie u jednych można było zobaczyć niepewność u innych obawę i lęk ale też uśmiech. Krasnale dzielnie zaśpiewały przygotowaną piosenkę, rozmawiały z Mikołajem, opowiadały o zabawach w Przedszkolu i oczywiście chwaliły się, że są bardzo grzeczne.
Mikołaj wręczył każdemu dziecku wspaniały prezent z każdym dzieckiem zrobił sobie pamiątkowe zdjęcie i musiał się pożegnać, ponieważ czekały na niego jeszcze dzieci z innych grup.
Dzieci podziękowały za prezenty i pożegnały Mikołaja.

Opracowała: Aneta Kowalczyk

„Warto wreszcie zrozumieć, że dobro tkwi w każdym z nas. Urodziliśmy się serdeczni, ciepli i ufni. Po drodze gdzieś to gubimy. Potrzebujemy tylko- albo aż- impulsu. Jak Louka. Przecież to był facet, który sam siebie spisał na straty! Nieoczekiwanie odzyskał wrażliwość. Dzięki rosyjskiemu pięciolatkowi, potomkowi okupantów.” – te słowa recenzji pięknie wprowadziły nas w przedświąteczny nastrój połączony z oglądaniem filmu Jana Sveraka pod tytułem „Kola”. Jesteśmy pewni, że każdy z nas zobaczył w sobie „dobro”, o którym mowa w filmie.

Grudzień 2014 r.